در طبقه بندی پشم زنده-مرده-دباغی شده مطرح است.

پشم زنده که در فصول بهار و پائئیز چیده میشده است و دارای لطافت-نرمی-براقی و الیاف بلند است. که از استحکام بالایی برخوردار است . که احتمالا فرش و نمد پازریک از این نوع بوده است.

پشم مرده پس از ذبح  حیوان بدست می اید که در حین جدا سازی اانعطاف خود را از دست میدهد و چون برای جدا سازی پشم از پوست زیرین باید از اهک استفاده نمود از خاصیت رنگ پذیری نیز محروم می باشد.

پشم دباغی شده از گندیدن ریشه مو  حیوان ذبح شده بدست می اید که دارای ضخامت و نامرغوبی ویژه خود است.

حال میتوان تصور نمود که علت پیشرفت و تنوع قالی -نمد-زیلو-حصیر در ایران چه میتواند باشد.

طبقه بندی پشم گوسفند:

1-سفید -ممتاز

2-بژ-

3-قهوهای مسی

4-قهوهای تیره