متاسفانه وجود این اثار افرادی را که میل چندانی به تحقیق در مورد تاریخ ایران زمین ندارند به همین جمله بسنده میکند که همه چیز وارداتی است
در حالیکه اثار مکشوفه در شوش بیانگر پرورش گوسفند در ایران از دوران نوسنگی
و پرورش پنبه در خلیج فارس حدود 3000 سال پیش از میلاد مسیح
و یا نوشته هرودوت در مورد ابریشم که از ان به بافته های مادی یاد میکند
و یا یافتن میلهای مفرغی در حصار دامغان که مخصوص ریسنگی است
و متعلق به 300 سال پیش از میلاد می باشد این مطلب را پدید می اورد
که انچه که به یغما رفته بود در زمان داریوش باز پس گرفته شد.
علت توجه به امر ریسندگی برای ان است
که برای تهیه قالی نیاز به فن ریسیدن الزامی است .
زیرا تار و پود اساس حیات ریسندگی است.
و دوام گره ها به ان بستگی دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر