در حفاری های سال های 1933-1934 حدود 30000 لوح گلی به خط میخی عیلامی در تخت جمشید یافت شد که حدود 6000 لوح ان تقریبا سالم بود.
این لوح ها متعلق به بایگانی دیوانی داریوش بزرگ است.
متن لوح در باره در امدها و مخارج و یک نوع دفتر روزنامه و ترازنامه است.
خانم هاید ماری کخ و پروفسور والتر هینتس که از دوستان و دکتر پرویز رجبی در این زمینه تحقیقاتی در دهه 70 انجام داده اند.
این لو حه ها برای ما ایرانیان بسیار مهم و کار گشا است.
زیرا در هر زمینه از فعالیتها امروزه و یا فراموش شده دستور العمل خود را دارد.
کوروش کبیر در صدد ثبت اثار خود بر نیامده است . همان اطلاعاتی که از سنگ نوشته ها و هرودت و گزنفون مورخینی که نسبت به کوروش دید معنوی داشتند در کتب خود معرفی نمودند.
شاید دوران کوروش کبیر دوران جمع اوری و متحد کردن بوده است و دوران داریوش به واسطه قتل بردیا و ظهور مدعیان در گوشه و کنار ایجاد تشیکیلات اداری الزامی بوده است.
این لوحه ها بیانگر حقیقتی انکار ناپذیری است که ایران مجموعهای از اقوام متحد جاودانه خواهد ماند.
انچه که به قالی و بافت و گلیم و نمد مرتبط است در این لوحه ها میتوان به مخارج ثبت شده در امور پشم- بز زنده-ابریشم- کارگران نجار مبل ساز وحقوق زنان و مردان در انان یافت.
امید است هر چه زودتر این گنجینه به خانه خود باز گرداننده شود.
و مترجمین بدون دخل و تصرف متون ان را در اختیار ملت ایران قرار دهند.
متن یکی از این لوح ها به این شرح است>
در سال 502 پ-م در ابادی پرمیه برای یک حق الاجاره 2230 لیتری جو 300 لیتر کسری ثبت شده است(1955PF( معمولا این کسری ها در سال های که زمین بهتر بود باز پس میگرفتند.
مثلا مستاجری به نام خومنکه که در همان سال 502-پ-م 50 لیتر جو دریافت کرده بود1530 لیتر یعنی 30 لیتر بیش از میزان مقرر محصول تحویل داده است.
دیوان اداری هخامنشی با زمین و زمین داری بسیار با دقت رفتار میکردند.بانک معروف مورشو که حق انحصاری در یافت تمامی اجاره املاک سلطنتی -قنات و گاوهای شخم زنی را در اختیار داشت.
یا در لوح 13banحدود 130 لیتر جو
حوالهء امورته به صورت (به مرور)دریافت کرده است.
امورته سال 21-ماه شیبار
نهمین ماه عیلامی
و یا در جای دیگری استرابون در باره حرمت رودها مینویسد:
ایرانی ها در رودخانه ادار نمی کنند و بدشان را در ان نمی شویند. این ها در رودخانه حمام نمی کنند و هیچ موجود مرده و هیچ چیز الوده ای را در ان نمی اندازند.
موفق به دیدن این الواح نشده ام اما انچه که به گمان می اید ایجاد دستگاههای قالی بافی به شکل دارهای ایستاده در همان زمان تکمیل شده است.
پارچه بافی و گلیم بافی و نمد زنی پیشتر استفاده میشده است.
برای ساختن مبلهای شاهی نجاران ورزیده برای اتصاال تشکجه و پشتی روی مبل باید ظرافتی را بخرج میدادند تا تشکجه و مبل در جای خود ثابت بماند.
برای درک این مطلب از بررسی کتیبه داریوش شروع کرده و در راه به ان میرسیم
در این تصویر که در کرمانشاه محل سنگ نگاره داریوش -بغستان -جایگاه خدایان نامیده می شد که در بهیستان و در فارسی بیستون شده است.
الهام گرفته از نگاره انوبنی نی شاه در سر پل ذهاب است.
اخرین نفر از شورشیان سکای است
سکاها به واسطه تیزی انتهای کلاه به این نام مشهور بودند.
لوح های دیوانی به دست امده از شوش حکایت از ان دارد که پارس ها حدود سال 685 پیش از میلاد در سراسر عیلام سکونت داشتند.
با سقوط بابل در سال 539 کوروش مهم ترین امپراطوری همسایه را در دست داشت.
به شمال شرقی توجه داشت و درسال 530 پ-م برای جنگ با سکاها راهی شد.به قلمرو انان رخنه کرد و از امو دریا گذشت.
در این نبرد پسر ملکه سکاها کشته شد و کوروش از زخمی که بر داشته بود سه روز بعد جان سپرد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر