دره پازریک در شمال کوهستان التایی در جنوب سیبری مرکزی و در 79 کیلومتری مرز مغولستان است که دره ای کوچک و قومی باستانی در این دره می زیسته است.

در کتاب ذوالقرنین کیست می نویسد: 

یاجوج و ماجوج که در توراه ذکر شده  قبایل سکاها است که از اعقاب یافث بن نوح هستند که در کتاب حزقیل و ارمیا وصف انها باسب سواری و تیر اندازی و شرارت و سفاکی مذکور است و سکاها پیکرهای عظیم و موهای دراز و قیافه وحشت اور داشتند و بسیار بیرحم و ستمکار بودندو بعضی از انها دشمن خود را میکشتند و خون او را میخوردند و از پوست انها دستمال و لباس تهیه کرده و از سر انان جامی را مطلا نموده و در ان شراب مینوشیدندو در مجالس میهمانی به مهمانان خود انرا نشان داده و میگفتند که جمجمه کیست و بعض دیگر ادم خوار بودند و کسی که خیلی پیر بود خویشاوندانش او را می کشتند و گوشت او را با گوشت دامها پخته  همگی میخوردندو عادات و رویه های مذمومه دیگری  هم داشتند که در ان کتاب مفصل مذکور است.

ذوالقرنین هم در مقابل این قوم درنده خونخوار ایجاد سد نمود.

سه داستان اسرار امیز

حکایت ذوالقرنین صفحه 145

ترجمه و نگارش  حاج سالطانحسین تابنده گنابادی

چاپ دوم

شادروان ارتر اپهام پوپ در اهمیت صنایع دستی ایران می گوید:

من بعنوان یک زائر به ایران امدم.

بیش از بیست سال بود که با ذوق و شوق فراوان به برخی از فرشهای عالی ایرانی که در موزه ها و یا از راه چند کتاب غربی شناخته بودم  دلبستگی داشتم.........

بدینسان بود که رهسپار سفر دور و دراز خود از سانفرانسیسکو به اصفهان شدم.

سفری که پنج هفته زمان گرفت.

همه میدانید که زائرانی که نخستین  درخشش زرین گنبد امام رضا را از تپه های دور دست می بینند دچار چه حالت جذبه امیزی می شوند.........

البته اروپاییان ناخشنود بودندو می گفتند (( به این ایرانیها امیدی نباید داشت جز انکه برای ما اروپاییان مواد خام تهیه کنند و انگاه از ما مواد مصنوعی بخرند.....

اهمیت صنایع دستی ایران 

ارتور ابهام پوپ