در ترجمه کتاب همنشینی رنگها نوشته پروفسور هیداکی شی جی واکه راهنمای خلاقیت در ترکیب رنگها است مترجمین (فریال دهدشتی شاهرخ- ناصر پور پیرار-چاپ شهریور 1377-نشر کارنگ)مقدمه ای از دکتر علی شریعتی -گفتگوی تنهایی-صفحه 535 اورده اند : رنگ و انتخاب رنگها و تشخیص نوانس رنگ ها و سازش رنگ ها و عاطفه ی رنگ ها و زبان رنگ ها و سخن رنگ ها که دنیایی پر از شگفتی .... و باز شرقی....

که خود اشنای رنگ ها است و اثار مینیاتورها و کاشی ها و پارچه ها و.... همه نشان می دهد که شرقی اشنای رنگ ها است.

اما تنها سازش رنگ ها را می شناسد و هر رنگی را جداگانه و به خود نمی شناسدو وانگهی در همین سازش ان  چه برای روح تمدن امروز حیرت اور است و تاسف اور

این است که شرق اسمان اش زیباترین جلوه های طبیعت استو گرچه زمین اش و هوای اش و کوه ها و صحراها و روح و اندیشه ی شرق پر از افسانه است و شعر و خیال و عرفان و مذهب و پرستش افتاب و ...

اما در این جا سخن از رنگ است و عجبا که چرا در نقش های هنر شرقی  در ارایه های شرقی ملاک زیبایی یا به اصطلاح axe de beaute اسمان شرق نیست؟

و این نه بدان معناست که شرقی باید در نقش های اش همه رنگ اسمان را تقلید کند

یا سبز اسمان را هم جا به کار برد.

نه 

بدان معناست که در رنگ های اش باید اشاره ای  به اسمان باشد.

این که در کجا و چگونه  می توان  در رنگ ها رنگ اسمان را به کار برد تا اشاره به اسمان را ازان بتوان احساس کرد 

خود فنی است که باید از تمدن امروز اموخت و افسوس که شرقی از ان سخت دور است.

انچه جای ایراد و گفتگو دارد رد کردن اصل کلام می باشد و چون نویسنده در قید حیات نیست صحبت و بحث در مورد ان بی فایده است 

اما انچه که مهم می باشد این است که از دیر باز ایرانیان همنشینی رنگها را میدانسته و به رموز  زبان رنگ واقف بودند

خط هیروکلیف  در رمز گشایی و حفظ رموز مطرح بوده است.

در فرش ایرانی نقوش با بکار گیری درست و مناسب رنگ بندی میشده اند 

حیوانی که برای حمله اماده شده است

یا حیوانات اسرار امیز 

چه در فرش های ایرا باستان و چه در نقش شکارگاه  تماما فصل مورد نظر و حتی روز مخصوص را همراه دارند